رابطه سازگاری فردی وخلاقیت با توانایی حرفه ای معلمان در مدارس استثنایی ناحیه دو شهر شیراز

هدف کلی از انجام‏این پژوهش بررسی رابطه سازگاری فردی وخلاقیت با تواناییحرفه‏ای معلمان در مدارس استثنایی بوده است.روش پژوهش، توصیفی ازنوع همبستگی وجامعه مورد بررسی شامل کلیه معلمان مدارس استثنایی ناحیه دو شهر شیراز بود که با توجه به محدودیت تعداد معلمان، تمامی آنان (80نفر) به عنوان نمونه مورد نظر سنجی قرار گرفتند.ابزار مورد استفاده شامل سه پرسشنامه سازگاری فردی (هیلل2009)، خلاقیت عابدی(1372) وتوانایی حرفه‏ای معلمان مهاجری(1390)بود که پس از محاسبه روایی وپایایی،‏این سه ابزار بین معلمان توزیع شده وسپس با روش‏های آماری توصیفی میانگین وانحراف استاندارد وروش استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند؛ نتایج نشان داد که:بین سازگاری فردی با توانایی حرفه‏ای رابطه مستقیم معنادار وجود دارد اما بین خلاقیت با تواناییحرفه‏ای رابطه معنادار وجود ندارد.بین تمامی ابعاد سازگاری فردی به جز بعد وابستگی با توانایی حرفه‏ای معلمان رابطه مستقیم معنادار وجود دارد.بین هیچ یک از ابعاد خلاقیت با توانایی حرفه‏ای معلمان رابطه معنادار وجود ندارد.از ابعاد سازگاری فردی، فقط بعد درک ارزش شخصی قادر به پیش بینی توانایی حرفه‏ای معلمان می‏باشند و سایر ابعاد قادر به پیش بینی توانایی حرفه‏ای معلمان نمی‏باشند.وهیچ یک از ابعاد خلاقیت قادر به پیش بینی توانایی حرفه‏ای معلمان نمی‏باشند.